Wie dit voelt, hoort hier.
Flarden van het Signaal. Niet alles wat blijft, laat zich begrijpen.
BOEK * 2026
WAT BLIJFT
Een Reis door Tijd en Frequentie.
Op een avond in 1975, in het Academisch Ziekenhuis Gent, hoort de jonge Raymond een stem:
"Het Signaal kiest altijd zorgvuldig."
Geen gezicht. Geen uitleg. Alleen de toon, vast in zijn hoofd. Zijn leven verandert in een fractie van een seconde. De tijd voelt minder zeker. Herinneringen lijken zich niet te verstoppen in het hoofd, maar te hechten aan muren, geuren, voorwerpen. Raymond volgt sporen die niemand anders ziet. Elke stap brengt hem dichter bij iets dat zijn wereld op losse schroeven zet. Vijftig jaar later keert hij terug naar waar het begon. Op zoek naar antwoorden. En naar Clara. Haar stem leidt hem niet. Haar aanwezigheid trilt door alles heen. Raymond is geen held en geen slachtoffer. Hij wil niet winnen. Alleen begrijpen. Het Signaal zal hem brengen tot aan de rand van wat hij kan aanvaarden.
Wat Blijft is geen rechtlijnig verhaal. Het is een tocht door verleden, heden en toekomst, waar tijd zich plooit en terugkeert.
Een geluid dat steeds luider wordt — voor wie durft te luisteren. Voor wie het voelt, verandert het alles. Zoals het uurwerk van Robert. Voor altijd stil op 7 augustus 1975, 22:08 uur. Het moment waarop alles kantelde.
Wie spreekt, blijft
Fragmenten. Niet bedoeld om te begrijpen, alleen om te resoneren.
“Ik denk dat ze weten dat ik het weet.”
“Ik weet niet wat ik zag. Maar ik zag het wél.””
“Ik was er al, voor je het wist.”
“Je zoekt rust, maar je bedoelt controle.”
“Hij heeft het geweten. Tot op het einde.”
“Een hypothese is geen geloof, Raymond.”
“Tijd is geen constante. Dat is een illusie van onze instrumenten.”
“Niemand zag mij. Maar ik stond daar. En ik hoorde wat hij zei.”
“Ik vertrouw op wat ik zie. Niet op wat ik voel.”
“Je zit vast in iets wat ik niet zie. Maar ik zie jou”
“De waarheid hangt vaak in een hoek van het doek, vergeten door het licht.”