Wie dit voelt, hoort hier.
Een roman die tijd doorbreekt. Verschijnt 2026.
WAT BLIJFT
Wat als je herinneringen niet van jou zijn, maar echo's in je DNA?
Voor de buitenwereld is Raymond Parmentier een man van structuur en routine. Een kleermaker die zijn leven draagt als een perfect maatpak: strak, gecontroleerd en zonder rafels. Tot de telefoon gaat. Aan de andere kant van de lijn klinkt geen menselijke stem, maar een kille elektronische toon die hij in vijfentwintig jaar niet heeft gehoord. Een geluid dat de tijd rond hem even doet stilstaan.
Vanaf dat moment begint Raymonds realiteit barsten te vertonen. Klokken bevriezen. De geur van gesmolten koper dringt zijn huis binnen. En in zijn ooghoek ziet hij dingen die er niet kunnen zijn. Schimmen uit 1872 die hem lijken te observeren. Wordt hij gek, zoals zijn vader? Of is hij de enige die wakker wordt?
Zijn zoektocht naar antwoorden leidt hem naar een verborgen geschiedenis in zijn eigen bloedlijn. Raymond ontdekt dat hij geen slachtoffer is van een ziekte, maar de drager van een oeroud archief, iets dat nooit voor mensen bedoeld was. Maar hij is niet de enige die dat weet. Een machtige organisatie jaagt op hem. Niet om hem te genezen, maar om hem te gebruiken. Zij geloven dat het menselijk geheugen een fout in de mens is die moet worden gecorrigeerd. En Raymond is hun sleutel tot totale, pijnloze controle.
Wat Blijft is een beklemmende psychologische thriller over wat er met een mens gebeurt wanneer tijd zich met hem bemoeit. Een verhaal over trauma, technologie en de prijs die je betaalt als je durft te herinneren.
Wie spreekt, blijft
Fragmenten. Niet bedoeld om te begrijpen, alleen om te resoneren.
“Ik denk dat ze weten dat ik het weet.”
“Ik weet niet wat ik zag. Maar ik zag het wél.””
“Ik was er al, voor je het wist.”
“Je zoekt rust, maar je bedoelt controle.”
“Hij heeft het geweten. Tot op het einde.”
“Een hypothese is geen geloof, Raymond.”
“Tijd is geen constante. Dat is een illusie van onze instrumenten.”
“Niemand zag mij. Maar ik stond daar. En ik hoorde wat hij zei.”
“Ik vertrouw op wat ik zie. Niet op wat ik voel.”
“Je zit vast in iets wat ik niet zie. Maar ik zie jou”
“De waarheid hangt vaak in een hoek van het doek, vergeten door het licht.”